5 Δεκεμβρίου!! Παγκόσμια ημέρα εθελοντή!!
– Είσαι επαγγελματίας;
– ΌΧΙ, εθελοντής.
– Εθελοντής; Δηλαδή τι; Δεν παίρνεις τίποτα;
– Όχι, τίποτα.
– Τότε γιατί το κάνεις;
Κάθε εθελοντής, έχει κάνει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του αυτή τη συζήτηση. Μία συζήτηση χωρίς ουσία.
Που δε βγάζει σχεδόν ποτέ σε κάτι, πέρα από ένα «Εντάξει, μπράβο, τι να πω;».
Όμως, το ερώτημα παραμένει. Γιατί το κάνεις; Γιατί «χάνεις» τις μέρες σου;
Γιατι να είσαι μέσα στη ζέστη ή στο κρυο όταν θα μπορούσες να είσαι στο σπίτι σου με τους φίλους σου ή την οικογένειά σου;
Γιατί να θυσιάζεις την ξεκούρασή σου και την ηρεμία σου; Για να τρέξεις σε ένα συμβάν;
Γιατί να μην κοιμάσαι σπίτι σου τα βράδια και να είσαι σε επιφυλακή, έτοιμος να συνδράμεις όπου – και αν – χρειαστεί; Για το τίποτα;
Η απάντηση είναι τόσο περίπλοκη και, ταυτόχρονα, τόσο απλή. Για σένα.
Γιατί κάποτε έχασες το σπίτι σου, την περιουσία σου ή έναν δικό σου άνθρωπο. Γιατί είδες την πόλη σου, το χωριό σου ή τα ζώα σου να χάνονται γιατί είδες έναν φίλο να κλαίει για όσα έχασε ή έναν άγνωστο από την τηλεόραση να ζητάει βοήθεια και να μην την έχει. Και αποφάσισες ότι θα γίνεις εσύ η βοήθεια αυτή.
Ξέρεις ότι δε θα φέρεις ποτέ πίσω κανέναν. Τότε γιατί; Θα σου πω το γιατί. Γιατί πάντα θα ελπίζεις ότι μπορεί ένα παιδί να γυρίσει στο σπίτι του χάρη σε εσένα, τους συναδέλφους σου, την ομάδα σου.
Γιατί 100 χαμένοι ή νεκροί είναι πολλοί, όμως, αν ήξερες ότι μπορεί να ήταν 99 ή 98 επειδή εσύ βοήθησες, με τον διπλανό σου, τον φίλο σου, την κοπέλα σου, τι θα έκανες; Θα ήσουν ακόμα στο σαλόνι σου, να σκέφτεσαι αν πληρώνομαι; Ναι. Πληρώνομαι. Πληρώνομαι από αυτούς που μου λένε ευχαριστώ, που μου σφίγγουν το χέρι, που με κερνάνε δύο κουλουράκια, επειδή αυτό έχουν και θέλουν να σου δώσουν όσα μπορούν.
Δε με νοιάζει αν το κράτος δε μου καλύπτει τον εξοπλισμό μου, την ασφάλειά μου ή έστω, το εισιτήριο μου για τα μέσα. Με νοιάζει που κάνω έμπρακτα την κοινωνία μου καλύτερη. Δεν είμαι ήρωας.. είμαι, όμως, μέρος μίας μεγάλης ομάδας ανθρώπων που μπορούν να γίνουν η γροθιά του ήρωα και να συμπληρώσουν τους επαγγελματίες του είδους. Μην περιμένεις να γίνεις σαν αυτούς είναι ανώφελο.
Σταμάτα να είσαι σε αδράνεια και κάνε εσύ καλύτερο τον κόσμο που θέλεις να βρουν τα παιδιά σου, γίνε πρώτα υπεύθυνος πολίτης, βοήθα τον συνάνθρωπο και την κοινωνία!!!
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!
Χρόνια μας πολλά!!
